حسین حاتمی نژاد؛ فریاد پرهیز؛ مهرداد کرمی
دوره 21، شماره 82 ، شهریور 1391، ، صفحه 7-13
چکیده
گردشگری را میتوان «صنعت سفید» نام نهاد، زیرا بر خلاف اغلب صنایع تولیدی، بدون آلوده سازی محیط زیست انسانی، زمینهساز دوستی و تفاهم بین ملتها و ارمغان آورنده صلح و صفا برای مردم است. گردشگری یکی از منابع درآمد و ایجاد اشتغال در سطح ملی است. گردشگری بخصوص در زمانی که سود فعالیتهای دیگر بخشهای اقتصادی در حال کاهش باشد، جایگزین ...
بیشتر
گردشگری را میتوان «صنعت سفید» نام نهاد، زیرا بر خلاف اغلب صنایع تولیدی، بدون آلوده سازی محیط زیست انسانی، زمینهساز دوستی و تفاهم بین ملتها و ارمغان آورنده صلح و صفا برای مردم است. گردشگری یکی از منابع درآمد و ایجاد اشتغال در سطح ملی است. گردشگری بخصوص در زمانی که سود فعالیتهای دیگر بخشهای اقتصادی در حال کاهش باشد، جایگزین مناسبی برای آنها و راهبردی برای توسعه است. براین مبنا دلیل اصلی توسعه گردشگری غلبه بر پایین بودن سطح درآمد و ارائه فرصتهای جدید شغلی و تحولات اجتماعی در جامعه است و میتواند امیدهایی را برای کاهش فقر بخصوص در نواحی که به نحوی دچار رکود اقتصادی شدهاند، فراهم آورد. ایجاد اشتغال، ارزآوری، تعادل منطقهای، کمک به صلح جهانی، کمک به سرمایهگذاری در میراث فرهنگی، بهسازی محیط، کمک به بهسازی زیستگاههای حیات وحش، توسعه نواحی روستایی دارای جاذبههای گردشگری و جلوگیری از برون کوچی جمعیت و مانند آن، از جمله مزایای این صنعت است. این مقاله پس از تشریح موانع و اثرات منفی گردشگری، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به تشریح گردشگری اجتماع محور به منظور ارایه راه حلی برای آن پرداخته است.
حسین حاتمی نژاد؛ مهرداد کرمی؛ فریاد پرهیز
دوره 20، شماره 77 ، اردیبهشت 1390، ، صفحه 91-97
چکیده
به دنبال رشد فزاینده جمعیت شهرنشین، عدم آمادگى مناطق شهرى براى پاسخ گویى به نیازهاى جامعه، دیدگاه و روندهاى برنامه ریزى بخشى منجربه بروز مشکلات جدّى اقتصادى، اجتماعى، زیست محیطى و کالبدى در شهرها شده است. چنان که امروزه صدها میلیون فقیرشهرى در محلات ناامن، غیربهداشتى و فاقد امکانات اولیه گزینه هاى بسیار اندکى براى زندگى فراروى ...
بیشتر
به دنبال رشد فزاینده جمعیت شهرنشین، عدم آمادگى مناطق شهرى براى پاسخ گویى به نیازهاى جامعه، دیدگاه و روندهاى برنامه ریزى بخشى منجربه بروز مشکلات جدّى اقتصادى، اجتماعى، زیست محیطى و کالبدى در شهرها شده است. چنان که امروزه صدها میلیون فقیرشهرى در محلات ناامن، غیربهداشتى و فاقد امکانات اولیه گزینه هاى بسیار اندکى براى زندگى فراروى خود دارند. برهمین مبنا راهبرد توسعه شهر (CDS) توسط سازمان ائتلاف شهرها براى حل بخشى از این مسائل پدید آمد. راهبرد توسعه شهر در ایجاد فرآیندهاى تصمیم سازى مشارکتى در کشورهاى در حال توسعه و کاستن از سطح فقرشهرى و تأمین توسعه پایدار راهبرد بسیار مؤثرى است. این مقاله با بهره گیرى از روش توصیفى- تحلیلى به نگرش هاى سازمان ائتلاف شهرها و پس از آن به تجربیات عملى راهبرد توسعه شهر (CDS) در جهان مىپردازد. هدف این مقاله تحلیل تجربیات CDS در جهان به منظور کمک به برنامه ریزان شهرى کشور در راستاى ارتقاى کیفیت زیست و سکونت شهروندان مى باشد. در این تحقیق تجربیات عملى CDS در شهر پنوم پن، شن یانگ، امان و اورادآ، سانتوآندره مورد بررسى و تحلیل قرار گرفته است.