بیابان زایى مشکل عمده و اصلى اراضى است که در مناطق خشک دنیا قرار داشته و در حال نابودى هستند. از بین رفتن خاک و پوشش گیاهى تأثیرات نامطلوبى را با خود به همراه دارد. به طورى که تقریبا 50 درصد از اراضى در نتیجه مدیریت غلط کشاورزى و مراتع توسط انسان روبه زوال مى روند. بخش بزرگى از آمریکاى شمالى و کشور اسپانیا را مناطق خشکى در برگرفته که ...
بیشتر
بیابان زایى مشکل عمده و اصلى اراضى است که در مناطق خشک دنیا قرار داشته و در حال نابودى هستند. از بین رفتن خاک و پوشش گیاهى تأثیرات نامطلوبى را با خود به همراه دارد. به طورى که تقریبا 50 درصد از اراضى در نتیجه مدیریت غلط کشاورزى و مراتع توسط انسان روبه زوال مى روند. بخش بزرگى از آمریکاى شمالى و کشور اسپانیا را مناطق خشکى در برگرفته که دچار پدیده بیابان زایى شده اند. چراى بیش ازحد دام وقطع درختان جنگل ها باعث افزایش روند بیابان زایى در مراتع مى شود. فعالیتهاى کشاورزى که افزایش سرعت فرسایش آبى و بادى را سبب مى شوند، بیشترین نقش را در تأمین آب براى محصولات کشاورزى دارند و مدیریت نادرست منابع آب که ممکن است شور شدن زمین ها را سبب شود باعث کاهش قابلیت منابع آبى مى شود. علاوه بر نابودى پوشش گیاهى، فرسایش و شورشدن اراضى، اثرات بیابان زایى در خاک هاى حاصل خیز لس را مى توان به صورت فشرده شدن خاک و پوسته شدن آن ملاحظه نمود. شهرنشینى، معدن کاوى و گردشگرى اثرات نامطلوبى را بر قسمتهاى مختلف اراضى به جا مى گذارند زیرا این اراضى نیز در گروه اراضى کشاورزى دیم یا آبى قرار دارند. اگر منابع مالى و سیاست هاى عملى صحیح وجود داشته باشد، مبارزه با پدیده بیابان زایى با استفاده از تکنیک هاى موجود شناخته شده مى تواند مفید واقع شود.
