سعید آزادنژاد؛ یاسر مقصودی مهرانی
چکیده
دادههای پلاریمتریک، یک منبع اطلاعاتی اضافی در تداخل سنجی راداری محسوب میشوند که میتوانند با کمک بهینهسازی پلاریمتری با الگوریتم های مختلف تداخل سنجی راداری ترکیب شده و منجر به بهبود کارایی این الگوریتم ها شوند. ترکیب ...
بیشتر
دادههای پلاریمتریک، یک منبع اطلاعاتی اضافی در تداخل سنجی راداری محسوب میشوند که میتوانند با کمک بهینهسازی پلاریمتری با الگوریتم های مختلف تداخل سنجی راداری ترکیب شده و منجر به بهبود کارایی این الگوریتم ها شوند. ترکیب اطلاعات پلاریمتری و تداخل سنجی راداری، که تحت عنوان تداخل سنجی راداری پلاریمتریک معرفی میشود، میتواند منجر به افزایش همدوسی و تعداد پیکسلهای پراکنش گر دائمی شود. این تکنیک بر اساس بهینه سازی پلاریمتریک کانال های پلاریمتریک را با یکدیگر ترکیب کرده و کانال بهینهای را تولید میکند که در آن تراکم و کیفیت فاز پیکسل های پراکنش گر دائمی نسبت به کانال های خطی افزایش پیدا کند. در هر پیکسل این کانال بهینه، بردار مکانیزم پراکنشی که منجر به بهینه ترین مقدار از تابع هدف مسئله بهینه سازی شود به عنوان بردار مکانیزم پراکنش بهینه انتخاب میشود. با توجه به اهمیت موضوع تراکم پیکسلهای پراکنشگر دائمی قابل اعتماد در موفقیت روش های PSI،هدف اصلی این مقاله استفاده از اطلاعات پلاریمتریک دوگانه سنجنده Sentinel1-A و TerraSAR-Xدر الگوریتم تداخل سنجی PSInSARمعمولی و مقایسه و ارزیابی این دادهها در افزایش تراکم پیکسل های پراکنش گر دائمی می باشد. در این تحقیق ترکیب اطلاعات پلاریمتریک دوگانه با الگوریتم تداخل سنجی PSInSAR به کمک بهینه سازی شاخص پراکندگی دامنه انجام گرفت. به منظور بررسی رویکرد پیشنهادی این تحقیق، تعداد 40 تصویر پلاریمتریک دوگانه (VV/VH)سنجنده Sentinel1-A در بازه زمانی فوریه 2017 تا می 2018و 20 تصویر پلاریمتریک دوگانه (HH/VV) سنجنده TerraSAR-X در بازه زمانی جولای2013 تا آپریل 2014 مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد بهینه سازی پلاریمتریک با داده های S1A تراکم PSها را برای کل منطقه، منطقه شهری و منطقه غیر شهری به ترتیب حدود 7/1 برابر، 6/1برابر و 9/1 برابر افزایش داد. همچنین این افزایش در مورد دادههایTSX به ترتیب حدود 3 برابر، 2/3 برابر و 9/2 برابر بود.