مهدی مدیری؛ مهدی خزایی؛ محمد حسن ماهوتچی
دوره 22، شماره 85 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 27-42
چکیده
در این پژوهش به واکاوی توفانهای تندری شیراز طی یک دوره آماری 25 ساله (2008-1984) پرداخته شده است. بدین منظور، داده های فشار تراز دریا، ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 850 و 500 میلی باری در روز بارش از پایگاه داده هایNCEP/NCAR استخراج و نقشه های ترازهای فوق الذکر در محیط نرم افزار GRADS ترسیم گردید. سپس الگوهایی که منجر به بارش شدید در شیراز گردیده، ...
بیشتر
در این پژوهش به واکاوی توفانهای تندری شیراز طی یک دوره آماری 25 ساله (2008-1984) پرداخته شده است. بدین منظور، داده های فشار تراز دریا، ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 850 و 500 میلی باری در روز بارش از پایگاه داده هایNCEP/NCAR استخراج و نقشه های ترازهای فوق الذکر در محیط نرم افزار GRADS ترسیم گردید. سپس الگوهایی که منجر به بارش شدید در شیراز گردیده، شناسایی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با بررسی نقشه های فشار تراز دریا، 850 و 500 میلی باری سه الگوی کلی برای بارش های تندری شیراز شناسایی گردید. در الگوی نوع اول(1 مارس 1998)، زبانه کم فشار سودان بخش های وسیعی از کشور از جمله منطقه مورد مطالعه را در برگرفته است. این سامانه علاوه بر تأمین رطوبت، ناپایداری را در این تراز فراهم کرده است. و در تراز 850 و 500 میلی باری، منطقه مورد مطالعه به ترتیب تحت تأثیر مرکز واچرخند و پشته های غربی قرار گرفته اند. در الگوی نوع دوم (6 دسامبر 2003) در تراز دریا، منطقه مورد مطالعه تحت تأثیر مرکز واچرخندی قرار گرفته است؛ و در تراز 850 و 500 میلی باری منطقه مورد مطالعه به ترتیب در جلوی ناوهای با منحنی پربندی 1450 و 5720 ژئوپتانسیل متر واقع شده و از شرایط مناسب ناپایداری در این تراز برخوردار شده اند. در الگوی نوع سوم (26 مارس 2003) مرکز کم فشاری با فشار مرکزی 1004 میلیباری بر روی کشور قرار گرفته است در این تراز جهت جریانات به گونه ای است که هوای نسبتاً مرطوب دریای خزر به سمت شمال غرب و غرب کشور شمارش می شود. در ترازهای 850 و 500 میلی باری منطقه مورد مطالعه در زیر محور ناوه های فوقالذکر قرار گرفته و ناپایداری را تا ترازهای پیش گفته شدت می بخشد.