مسعود تقوایی؛ حمید رضا حکیمی
دوره 19، شماره 75 ، آبان 1389، ، صفحه 42-49
چکیده
بحران هاى شهرى پس از حوادث غیرمترقبه بالاخص زلزله از مسائل مبتلابه جوامع شهرى بوده و با تمرکز جمعیت در نقاط شهرى و انباشت فعالیت و سکونت در آنها، هر روز از اهمیت بیشترى برخوردار مى گردد. امروزه «برنامه ریزى پیش از بحران» یکى از سه حوزه فعالیتى است که در دستور کار 21 در خصوص توسعه برنامه ریزى و مدیریت اسکان بشر در نواحى ...
بیشتر
بحران هاى شهرى پس از حوادث غیرمترقبه بالاخص زلزله از مسائل مبتلابه جوامع شهرى بوده و با تمرکز جمعیت در نقاط شهرى و انباشت فعالیت و سکونت در آنها، هر روز از اهمیت بیشترى برخوردار مى گردد. امروزه «برنامه ریزى پیش از بحران» یکى از سه حوزه فعالیتى است که در دستور کار 21 در خصوص توسعه برنامه ریزى و مدیریت اسکان بشر در نواحى مستعد فاجعه (بحران) مدنظر قرار گرفته است. (طراوتى، حمید و سیدامیر ایافت، 1377 ص 81)این امر مهم مى طلبد تا برنامه ریزى مدیریت بحران با جدیت بیشترى جایگاه خود را در برنامه ریزى توسعه اى شهرهاى کشورمان بالاخص کلانشهرها باز شناسد و در این میان نقش و جایگاه فضاهاى سبز و باز در برنامه ریزى مدیریت بحران غیرقابل انکار است. لذا در این مقاله سعى گردیده تا با اتکاء به آمار و اطلاعات کتابخانه اى و اسنادى، برداشت ها و بازدیدهاى میدانى و بکارگیرى تحلیل هاى کمى به ارزیابى فضاهاى سبز و باز شهربروجن و ارزیابى توانمندى شهر در مواجهه با بحران (بالاخص زلزله) بپردازیم. نتایج بدست آمده از مطالعات به وضوح بیانگر وضعیت بالنسبه مطلوبى از نظر فضاهاى سبز و باز در این شهر مى باشد. اما براى رسیدن به وضعیت مطلوب بایستى اقداماتى در خصوص توسعه و باز توزیع نرمال فضاهاى سبز و تجهیز آنها به امکانات مناسب در این شهر صورت پذیرد. تقویت هر چه بیشتر فضاهاى سبز تنها در پرتوى نقش این شهر به عنوان مرکز پشتیبان نیمه جنوبى استان در برنامه ریزى مدیریت بحران قابل توجیه مى باشد.
