عکسبرداری هوایی
مرتضی حیدری مظفر؛ رضا ظرافتی جمال؛ حسین ترابزاده خراسانی
چکیده
در نقشه‌برداری از محدوده‌های پروژه‌هایی خطی مانند: راه‌ها، کانال‌های انتقال آب، خطوط انتقال نیرو (برق‌وگاز)، خطوط ریلی و مشابه آن‌ها، شیوه فتوگرامتری پهپادی استفاده می‌شود. فتوگرامتری پهپادی با توجه به هزینه کمتر، قدرت تفکیک مکانی و زمانی بیشتر و انعطاف‌پذیری در اخذ تصاویر در مقایسه با دیگر روش‌های هوایی و فضایی، جایگزینی ...
بیشتر
در نقشه‌برداری از محدوده‌های پروژه‌هایی خطی مانند: راه‌ها، کانال‌های انتقال آب، خطوط انتقال نیرو (برق‌وگاز)، خطوط ریلی و مشابه آن‌ها، شیوه فتوگرامتری پهپادی استفاده می‌شود. فتوگرامتری پهپادی با توجه به هزینه کمتر، قدرت تفکیک مکانی و زمانی بیشتر و انعطاف‌پذیری در اخذ تصاویر در مقایسه با دیگر روش‌های هوایی و فضایی، جایگزینی مناسب برای نقشه‌برداری به روش‌های مرسوم است. ارزیابی و تضمین دقت برای نقشه‌های توپوگرافی اهمیت زیادی دارد. تعداد و نحوه توزیع نقاط کنترل در سراسر محدوده پروژه و شیوه تصویربرداری بهینه در تولید این نقشه‌ها اثرگذار است. برای دست‌یابی به حالت بهینه تصویربرداری و بیشترین دقت در تولید نقشه‌های توپوگرافی این نوع پروژه‌ها، اثرات پارامترهای طراحی پرواز، تعداد و نحوه توزیع نقاط کنترل مورد مطالعه قرار گرفت. پردازش تصاویر بدون اطلاعات دقیق مراکز تصویر با نقاط کنترل، پردازش تصاویر با اطلاعات دقیق مراکز تصویر و بدون استفاده از نقاط کنترل و پردازش تصاویر با اطلاعات دقیق مراکز تصویر و نقاط کنترل، در دو حالت پرواز با ارتفاع-ثابت و مقیاس- ثابت مدنظر قرار گرفت. از 25 نقطه‌ای که مختصات دقیق آن‌ها توسط سیستم تعیین‌موقعیت‌جهانی به‌صورت دیفرانسیلی اندازه‌گیری شده بود، 18 نقطه کنترل زمینی و 7 نقطه چک در نظر گرفته شد. میانگین خطای ارتفاعی کل نقاط در حالت مقیاس-ثابت در سناریوی 3 دارای کمترین مقدار است. مقدار عددی میانگین خطا در این حالت برای نقاط کنترل برابر010 /0 متر و برای نقاط چک برابر020 /0 متر به دست آمد. دقت مدل‌های رقومی حاصل از ابرنقاط با نمونه‌برداری مجدد 5 /0 متری نسبت به ابرنقاط 2 و 4 متری بیشتر می‌باشد. بیشترین اختلاف از مدل‌مرجع مربوط به حالتی است که از نقاط کنترل استفاده نشد. در نتیجه استفاده از نقاط کنترل زمینی، تصاویر مقیاس-ثابت و اطلاعات مراکز تصویر در فرآیند پردازش تصاویر جهت تولید نقشه‌های محدوده‌های خطی بهترین دقت ارتفاعی را نسبت به سایر حالات فراهم می‌کند.
عکسبرداری هوایی
زهرا عزیزی؛ مژده میرکی
چکیده
آماربرداری و نقشه‌برداری از درختان شهری به‌منظور برنامه‌ریزی و کمک به طراحی استراتژی‌های بهینه‌سازی خدمات اکوسیستم شهری و سازگاری با تغییرات اقلیمی بسیار ضروری است. پیشرفت‌های اخیر در فناوری سیستم‌های هوایی بدون سرنشین، فناوری انعطاف‌پذیر مکانی و زمانی داده‌های سه‌بعدی با وضوح بالا را تسهیل کرده است. روش‌های رایج آشکارسازی ...
بیشتر
آماربرداری و نقشه‌برداری از درختان شهری به‌منظور برنامه‌ریزی و کمک به طراحی استراتژی‌های بهینه‌سازی خدمات اکوسیستم شهری و سازگاری با تغییرات اقلیمی بسیار ضروری است. پیشرفت‌های اخیر در فناوری سیستم‌های هوایی بدون سرنشین، فناوری انعطاف‌پذیر مکانی و زمانی داده‌های سه‌بعدی با وضوح بالا را تسهیل کرده است. روش‌های رایج آشکارسازی پایه‌های درختی براساس داده‌های ماهواره‌ای با وضوح بسیار بالا یا داده‌های اسکن لیزر هوایی است. با این حال، داده‌های ماهواره‌ای اغلب با مشکل مناسب نبودن در مقیاس تک‌درخت و محدودیت ابرها مواجه است و داده‌های لیزر اسکن هوایی نیز از هزینه‌های نسبتاً بالایی برخوردار هستند. بنابراین در مطالعه حاضر با هدف آشکارسازی تاج درختان، از دو الگوریتم رشد ناحیه‌ای و حوضه آبخیز معکوس در یک جنگل شهری با ساختارهای متفاوت از مدل ارتفاع تاج به‌دست آمده از ساختار حرکت مبنا استفاده شد. به همین منظور تصویربرداری و آماربرداری زمینی درختان درتابستان 1398 در جنگل شهری باغ فاتح واقع در شهرستان کرج انجام شد. پس از پردازش تصاویر و تولید مدل ارتفاع تاج، آشکارسازی درختان در 5 اندازه پیکسل 25، 50، 75، 100 و 125 سانتیمتر و در سه ساختار ناهمگن متراکم، ناهمگن پراکنده و همگن متراکم انجام شد. نتایج نشان داد که دو الگوریتم رشد ناحیه‌ای و حوضه آبخیز معکوس در ساختار همگن متراکم بیشترین عملکرد را دارد. همچنین الگوریتم رشد ناحیه‌ای با میزان صحت کلی 88 درصد در سایت3 (ساختار همگن متراکم) با اندازه پیکسل 75 سانتیمتر بهترین نتیجه را در آشکارسازی درختان ارائه داد. در کل نتایج این تحقیق نشان داد که آشکارسازی پایه‌های درختی با استفاده از مدل ارتفاع تاج به‌دست آمده از تصاویر پهپاد در سایت‌های همگن دارای دقت بالایی است، در حالی‌که در سایت‌های ناهمگن و متراکم از کارایی بالایی برخوردار نبود.
