1ـ احمدی، هادی (1383)، تجزیه و تحلیل عوامل مؤثر بر تمایل مهاجران غیر رسمی به رفتارهای مجرمانه (مطالعه موردی: شهر شیراز)، دانشگاه شیراز، مرکز انسان شناسی.
2- پارسا، غفار (1389)، حاشیهنشینی و جرایم، روزنامه مردم سالاری، 30/8/1389.
3ـ پوراحمد، احمد و همکاران (1382)، بررسی جغرافیایی جرایم در شهر تهران، فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی، شماره 44، صص 81ـ 89 .
4ـ پور موسوی، سید موسی و همکاران (1390)، تأثیر بلند مرتبهسازی بر میزان جرایم شهری (مطالعه موردی: مناطق 22 گانه شهر تهران)، فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی انسانی، شماره 77، صص 61ـ 73.
5ـ حکمتنیا، حسن و همکاران (1389)، حاشیهنشینان و ارتکاب جرایم اجتماعی در شهر یزد، فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی انسانی، شماره72، تابستان 1389، صص157ـ 166.
6ـ ربانی، رسول و سایر همکاران (1386)، تحلیلی بر علل اصلی شکلگیری مناطق حاشیهنشین در شهر اصفهان، مجله جغرافیا و توسعه، شماره 13.
7ـ رضوانی، محمدرضا؛ زهرا، زارع؛ فرهادی، صامت و نیک سیرت، مسعود (1389)، جغرافیای جرم در نواحی روستایی با تأکید بر سرقت دام در بخش چهاردولی شهرستان قروه، فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی، دانشگاه علوم انتظامی، تهران.
8ـ رهنمایی، محمد تقی و پورموسوی، سیدموسی (1385)، بررسی ناپایداریهای امنیتی کلان شهر تهران بر اساس شاخصهای توسعه پایدار شهری پژوهشهای جغرافیایی، شماره 57، صص 177ـ 197.
9ـ رهنمایی، محمد تقی؛ محمد پور، صابر و اسکندر، حافظ (1389)، تحلیل نقش مهاجرت در زمینهسازی برای پیدایش آسیبهای اجتماعی شهرنشینی شتابان در ایران، فصلنامه جغرافیای انسانی، سال سوم، شماره اول، 1389، صص 157ـ 175.
10ـ عباسی ورکی، الهام (1387)، شناسایی و تحلیل فضایی کانونهای جرم خیز شهر قزوین با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه زنجان، دانشکده علوم انسانی.
11ـ کلانتری، محسن و آیت، آیتالله (1386)، تأثیر شرایط محیطی بر وقوع بزهکاری و راهکارهای پیشگیری از آن (نمونه موردی: جرایم ارتکابی در شهر تهران)، فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، سال دوم، شماره پنجم.
12ـ کلانتری، محسن و توکلی، مهدی (1386)، شناسایی کانونهای جرم خیز شهری، فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، سال دوم، شماره دوم، صص75 ـ 100.
13ـ کلانتری، محسن و صفری، اسماعیل (1387)، کاربرد فناوریهای نوین در امور پلیسی (مورد مطالعه نقشه نگاری بزهکاری)، فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، سال سوم، شماره 6.
14ـ کلانتری، محسن (1382)، بررسی جغرافیایی جرایم در شهر تهران. رساله دوره دکتری، دانشگاه تهران، دانشکده جغرافیا.
15ـ کلانتری، محسن و همکاران (1388)، مدیریت و تحلیل داده های بزهکاری در بخش مرکزی شهر تهران با استفاده از تکنیکهای درون یابی و سامانه اطلاعات جغرافیایی، فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی، سال چهارم، صص 482 ـ 504.
16ـ کی نیا، مهدی (1373)، مبانی جرمشناسی (جلد دوم)، انتشارات دانشگاه تهران.
17- محسنی تبریزی، علی رضا؛ شگری پور، سعید؛ زنگی، حسین (1386) ، نقش اقدامات انتظامی در پیشگیری از جرایم در مناطق حاشیه نشین بومهن، فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی، سال سوم، شماره اول، بهار 1387.
19- نادری، امیر (1383)، فصلنامه دانش انتظامی، پیش شماره 3 و 4. «مهاجرت جوانان: آسیبها و پیامدهاى امنیتى آن»
20ـ نقدی، اسداله و صادقی، رسول (1385)، حاشیهنشینی چالشی فراروی توسعه پایدار. فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، سال پنجم، شماره20.
21ـ هزار جریبی، جعفر؛ صارمی، نوذر و یوسفوندی، فریبرز (1388)، فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی، سال چهارم، شماره اول، بهار 1388.
22- Luo, X, (2012), Spatial Patterns of Neighbourhood Crime in CanadianCities The Influence of Neighbourhood and City Contexts, A thesispresented to the University of Waterloo for the degree ofMaster of Science in Geography, Waterloo, Ontario, Canada, 2012. http://etd.ohiolink.edu/.
23- Ratcliffe, j. h. 2004. The hotspots matrix: A fram Work for the spatio- tem- poralof crime reduction.Police
practice and research, 5(1), 23 -5.doi: .4260.42000191305/156/10.180
24- Felson, M., & Clarke, R. V. (1998). Opportunitymakes the thief: Pratical theory for crime prevention (Police ResearchPaper, 98). London: Home Office, Policing and Reducing Crime Unit, Research, Development and Statistics Directorate. Retrieved from http:// www.popcenter.org/library/reading/PDFs/Thief.pdf.