ژئودزی
سید رضا غفاری رزین؛ نوید هوشنگی
چکیده
در این مقاله کارائی مدلهای شبکه عصبی مصنوعی (ANN)، سیستم استنتاج عصبی-فازی سازگار (ANFIS)، رگرسیون بردار پشتیبان (SVR) و مدل شبکه عصبی رگرسیون عمومی (GRNN) در تعیین ارتفاع ژئوئید محلی مورد ارزیابی قرار میگیرد. برای انجام اینکار، مختصات ژئودتیکی 26 ایستگاه از شبکه شمالغرب ایران که ارتفاع اورتومتریک (Ho) آنها نیز با ترازیابی درجه یک توسط سازمان ...
بیشتر
در این مقاله کارائی مدلهای شبکه عصبی مصنوعی (ANN)، سیستم استنتاج عصبی-فازی سازگار (ANFIS)، رگرسیون بردار پشتیبان (SVR) و مدل شبکه عصبی رگرسیون عمومی (GRNN) در تعیین ارتفاع ژئوئید محلی مورد ارزیابی قرار میگیرد. برای انجام اینکار، مختصات ژئودتیکی 26 ایستگاه از شبکه شمالغرب ایران که ارتفاع اورتومتریک (Ho) آنها نیز با ترازیابی درجه یک توسط سازمان نقشهبرداری کشور (NCC) اندازهگیری شده، مورد استفاده قرار گرفته است. در این ایستگاهها، تفاضل ارتفاع اورتومتریک از ارتفاع نرمال (h)، به عنوان ارتفاع ژئوئید (N) در نظر گرفته شده است. بنابراین ورودی مدلهای ANN، ANFIS، SVR و GRNN مختصات طول و عرض ژئودتیکی ایستگاهها بوده و خروجی متناظر با آن، ارتفاع ژئوئید است. آموزش مدلها با استفاده از 22 و 19 ایستگاه انجام گرفته است. به عبارت دیگر تعداد ایستگاههای آموزش متغیر بوده تا بتوان آنالیز دقیقتری از دقت مدلها را ارائه نمود. به منظور ارزیابی دقیقتر، نتایج با ژئوئید حاصل از مدل IRG2016 که توسط سازمان نقشهبرداری کشور تولید شده، مقایسه میشوند. ارزیابیهای انجام گرفته نشان میدهد که در حالت 22 ایستگاه آموزش و 4 ایستگاه آزمون، RMSE مدلهای ANN، ANFIS، SVR، GRNN و IRG2016 در مرحله آزمون به ترتیب برابر با 37/32، 19/83، 49/34، 53/82 و 29/65 سانتیمتر شده است. اما در حالت 19 ایستگاه آموزش و 7 ایستگاه آزمون، مقادیر خطای مدلها به ترتیب برابر با 36/63، 58/31، 39/64، 41/29 و 24/68 سانتیمتر به دست آمده است. مقایسه RMSE نشان میدهد که مدل ANN با تعداد ایستگاههای آموزش کمتر، دقت بالاتری نسبت به مدلهای ANFIS، SVR و GRNN ارائه میدهد. نتایج این مقاله نشان میدهد که با استفاده از مدلهای ANN و ANFIS میتوان ارتفاع ژئوئید را با دقت بالایی به صورت محلی برآورد کرده و مورد استفاده قرار داد.
مهدی نجفی علمداری؛ مسعود ترابی ازاد؛ علی حکیمی
چکیده
در این تحقیق مدل جدید توپوگرافی متوسط دینامیک با نام انتخابی MDT_IAU_TN_2014 ارائه میشود. همچنین بردارهای سرعت جریانهای دائمی سطحی درشبکهای با ابعاد 2 دقیقه در منطقه خلیج فارس، دریای عمان و شمال اقیانوس هند محاسبه گردیده است. این مدل با استفاده از سطح متوسط دریاهای به دست آمده از 6 ماهواره ارتفاع سنجی (توپکس پوزیدن، جیسون 1و2، ای.ار.اس ...
بیشتر
در این تحقیق مدل جدید توپوگرافی متوسط دینامیک با نام انتخابی MDT_IAU_TN_2014 ارائه میشود. همچنین بردارهای سرعت جریانهای دائمی سطحی درشبکهای با ابعاد 2 دقیقه در منطقه خلیج فارس، دریای عمان و شمال اقیانوس هند محاسبه گردیده است. این مدل با استفاده از سطح متوسط دریاهای به دست آمده از 6 ماهواره ارتفاع سنجی (توپکس پوزیدن، جیسون 1و2، ای.ار.اس 1و2 و ادامه ماموریت ژئوست) و دادههای ثقل سنجی ماهواره گوس به ترتیب در بازههای زمانی مشخص 21 و 4 سال محاسبه شده است. نتایج این مدل با مدل سطح متوسط دریاهای MSS_CNES_CLS11 مقایسه شده که خطای جذر میانگین مربعها (RMS ) 1/0 متر دارد. برای یکسان سازی مدل ژئوئید گوس و سطح متوسط دریاها از نظر طیفی، از فیلتر کوتاه شده گوس با شعاع 386/1 درجه در راستای طول و عرض جغرافیایی استفاده شده است. نتایج مدل توپوگرافی متوسط دینامیک محاسباتی مذکور با مدل جهانی توپوگرافی متوسط دینامیکی که با استفاده از دادههای ارتفاع سنجی و دادههای دوماهه گوس به دست آمده، ترمیم گردید. با مقایسه مدل توپوگرافی متوسط دینامیک محاسباتی با دو مدل جهانی، خطای جذر میانگین مربعها به ترتیب 033/0 و 051/0 متر به دست آمد. بردارهای جریان ژئوستروفیک با بردارهای جریان اکمن حاصل از 22 سال دادههای بادهای سطحی جمع شده و جریانهای دائمی سطحی محاسبه گردیدند. مقایسه جریانهای کلی مدل ارائه شده در این تحقیق با جریانهای سطحی به دست آمده از دادههای OSCAR به عمل آمد، و خطای جذر میانگین مربعها در مؤلفههای شمالی-جنوبی و شرقی-غربی جریان آب دریا به ترتیب 047/0 و 031/0 متر بر ثانیه محاسبه شد. بردار سرعت جریانهای حاصل از مدل MDT_IAU_TN_2014 ، در منطقه شمال اقیانوس هند بین 0 تا 61/0 متر برثانیه تغییر مینماید.