TY - JOUR ID - 25970 TI - مدیریت آلودگی هوای شهرها و جایگاه قانونی شهرداری ها JO - فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی « سپهر» JA - SEPEHR LA - fa SN - 2588-3860 AU - نجفی, حسین AU - افضلی, رسول AU - حاتمی نژاد, حسین AU - شمسی, رقیه AD - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تهران AD - دانشیار دانشگاه تهران AD - استادیار دانشگاه تهران AD - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه خوارزمی Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 22 IS - 85 SP - 59 EP - 78 KW - آلودگی هوا KW - شهرداری KW - جایگاه قانونی KW - منابع آلاینده KW - مدیریت محلی DO - N2 - امروزه یکی از مشکلات جدّی در محیط­ های شهری، آلودگی هوا است. پنج نوع از مواد آلوده کننده هوا  بیش از 90 درصد آلودگی هوا در محیط­ های شهری را تشکیل می ­دهند. مقایسه منابع ساکن و متحرک آلودگی هوا نشان می­ دهد که سهم منابع متحرک در ایجاد آلودگی به مراتب بیش از سایر بخش­ هاست. در زمینه مدیریت زیست محیطی و بالاخص مدیریت آلودگی هوا سازمان­ ها و نهادهای مختلفی نقش دارند. بررسی نقش شهرداری ­ها به عنوان مدیران محلی و اجرایی در قوانین نشان می­ دهد که در تدوین قوانین به نقش مدیریت محلی توجهی نشده و بسیاری از وظایفی که در ابتدا  مربوط به شهرداری بوده، برعهده سازمان­ های دیگر گذاشته شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش و جایگاه قانونی شهرداری­ ها در زمینه مدیریت آلودگی هوا می­ باشد. نوع پژوهش، کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی بوده است. اطلاعات عمدتاً به روش کتابخانه­ ای و اسنادی و با مراجعه به قوانین و مقررات بالادستی شهرداری ­ها و محیط زیست تهیه شده است.   نتایج تحقیق نشان می ­دهد که؛ در قوانین مربوطه در زمینه مدیریت آلودگی هوا، نقش شهرداری بیشتر مشارکتی و در کنار سایر سازمان­ هایی مثل نیروی انتظامی قرار دارد. همچنین در تدوین این قوانین نقش مدیریت محلی نادیده گرفته شده و وظایفی با جنبه محلی به جای واگذاری به شهرداری به سازمان­ های سطح کلان مثل حفاظت محیط زیست واگذار شده است. به نظر می ­رسد همین تمرکز گرایی قوانین در سازمان­ های کلان و سیاستگذار و عدم توجه به مدیریت محلی سبب شکست برنامه­ های کاهش آلودگی هوا شده است.  UR - https://www.sepehr.org/article_25970.html L1 - https://www.sepehr.org/article_25970_86e14d9d98cac67a2b4c13dcde1238b9.pdf ER -