TY - JOUR ID - 26997 TI - آشنایى با سیستم تعیین موقعیت جهانى JO - فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی « سپهر» JA - SEPEHR LA - fa SN - 2588-3860 AU - عبادی نژاد, سید علی AU - پناهی, حمید AD - عضو هیأت علمى دانشگاه علوم انتظامى Y1 - 2009 PY - 2009 VL - 18 IS - 70 SP - 30 EP - 33 KW - مسیریابى KW - سیستم تعیین موقعیت جهانى KW - مختصات KW - ماهواره DO - N2 - از زمانى که انسان براى اولین بار خانه خویش را به منظور جستجوى غذا ترک کرد نیاز به روشى براى بازگشت به خانه داشت. علامت گذارى سنگ هاى مسیر رفت و برگشت، استفاده از خط ساحل و اجرام سماوى مثل خورشید، ماه و ستارگان اولین راه ‏حلهایى بودند که کم دقت و وقت‏ گیر نیز بودند. بعدها، با توسعه فناورى وتکنولوژى سیستم هاى رادیویى و سپس ماهواره‏ هاى تعیین موقعیت، امر مسیریابى، سریع تر و دقیق‏ تر گردید. سیستم تعیین موقعیت جهانى، براى اولین بار در سال 1983 توسط ارتش آمریکا، با صرف 12 میلیارد دلار و با پرتاب اولین ماهواره به فضا ایجاد گردید. این سیستم داراى انواع مختلف پایه، دستى و خودرویى مى‏ باشد که به ترتیب داراى دقت بالاتر و هزینه بیشترى نیز هستند. این سیستم از سه قسمت فضایى، کنترل زمینى و کاربرى تشکیل شده است. گیرنده‏ ها زمان ارسال سیگنال از ماهواره را با زمان دریافت آن مقایسه و از اختلاف این دو زمان فاصله گیرنده از ماهواره را تعیین مى‏ کنند. دریافت اطلاعات چهار ماهواره براى یافتن مختصات سه بعدى مورد نیاز است. قابلیت دسترسى در کلیه ساعات شبانه ‏روز، هر نوع شرایط جوّى و سهولت استفاده از آن از مزایاى سیستم مى‏ باشد. از انواع این سیستم مى ‏توان به ترانزیت، گلوناس، استارفیکس و دوریس اشاره نمود. منابع خطاى سیستم نیز عبارتند از: خطاى محاسبه کاربر و کم شدن دقت ژئومتریک. UR - https://www.sepehr.org/article_26997.html L1 - https://www.sepehr.org/article_26997_c1646883b8491382fe52048fac821847.pdf ER -