نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
چکیده
اگر چه سابقه احداث شهرهاى جدید با نقشه قبلى به پیش از میلاد برمىگردد، ولى جنبش نوشهرها به ابتداى قرن بیستم و به پیشنهاد ابنزرهوارد (1928-1850) مربوط مىشود.
در کشور ایران شهرنشینى نوین از حدود سال 1300 شمسى آغاز شده و احداث نوشهرها در دهه هاى اخیر و در راستاى اسکان سرریزهاى جمعیت شهرهاى بزرگ و سکونت کارکنان مراکز صنعتى و با اهداف نظامى، سیاسى و اقتصادى مورد توجه قرار گرفته است .
رشد شهرنشینى استان اصفهان در دهه هاى گذشته بلحاظ توسعه فعالیتهاى اقتصادى در بخشهاى کشاورزى، خدمات و بویژه صنعت به طور چشمگیرى افزایش یافته و ضمن ایجاد ناهماهنگى در توزیع جغرافیایى جمعیت شهرى منطقه و استان، مسائل و تنگناهاى، اجتماعى و زیست محیطى زیادى را ایجاد کرده است، لذا برنامه ریزان شهرى در راستاى سیاست توسعه مراکز شهرى، اسکان لبریزهاى جمعیتى شهر اصفهان و کاهش مشکلات آن همچنین سکونت کارکنان مراکز صنعتى، سیاست ایجاد شهرهاى جدید را در منطقه اصفهان برگزیده و نوشهرهایى را احداث کرده اند.
شایان توجه است که بدانیم تعدادى از این نوشهرها، ضمن پذیرش بخشى از سرریزهاى جمعیتى شهر اصفهان، خود با مسائل و مشکلات ویژه اى روبرویند.
در این نوشته که با استفاده از روشهاى تحقیق على، توصیفى و اسنادى تهیه شده وضعیت نوشهرهاى منطقه اصفهان مورد بررسى و تحلیل قرارگرفته و در پایان جهت برنامه ریزان شهرهاى جدید، راهکارهایى ارائه شده است.
عنوان مقاله [English]
A Geographic Analysis of Establishment of New Cities in Iran (Case Study: Isfahan)
نویسنده [English]
- Hasan Beik Mohammadi
چکیده [English]
Although the history of construction of new cities with previous plan dates back to the time B.C., the New City movement is related to the beginning of the twentieth century, at the suggestion of Ebenezer Howard (1850-1928).
In Iran modern urbanization has begun since about 1921 and construction of Noshahrs (new cities) in recent decades has been considered in order to settle the overflows of population of large cities and inhabitants of industrial centers and for military, political and economic purposes.
The urbanization of Isfahan province has increased dramatically in the last decades in terms of developing economic activities in the agricultural, services and especially industrial sectors, and, in addition to creating inconsistencies in geographical distribution of urban population of the region and the province, it has caused many social and environmental problems and difficulties. Therefore, urban planners have chosen the policy of creating new cities in Isfahan region and constructed new cities in line with the policy of urban centers development, settlement of surplus of population of Isfahan city and reduction of its problems as well as settling industrial section employees.
It is worth noting that some of these Noshahrs, while accepting part of the population surplus in Isfahan, face particular problems.
In this paper, using scientific, descriptive and documentary methods, the situation of the Noshahrs of Isfahan region has been analyzed and finally some strategies have been proposed for the planners of new cities.
)