نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
کارشناس ارشد جغرافیای انسانی
چکیده
بازتاب های نجومی را می توان شرح حال (سرگذشت) اجرام نوری نجومی دانست که رو به خاموشی می روند و از آن ها فقط خاطره خوشی در ذهن ما باقی می ماند. در این فصل به حالتی از ستاره شناسی با تلسکوپ می پردازیم که دیدن آنها با چشم غیرمسلح امکان ندارد.
تصاویری که به آن اشاره شد تصاویر سحابی ها هستند. مجموعه ای به هم پیوسته، جالب و جذاب که حضور اجسام تاریک را در فضای که ما از آن اطلاع نداریم خبر می دهند. اولین ستاره شناسان مجهز به تلسکوپ اشیاء مبهم و منبسط شده ای را بین ستارگان مشاهده نمودند که آنها را سحابی نامیدند (واژه لاتین برای قسمت های تیره ابرها). حتی قبل از اختراع تلسکوپ، سحابی آندرومدا و توده های ابری ماژلانیک را با چشمان غیرمسلح و به شکل لکه های پررمز و راز دایمی همراه با نور ضعیف دیده بودند. نمونه ای از مشهورترین و بزرگترین اشکال سحابی مانند یا منبسط، کهکشان راه شیری می باشد. این کهکشان بسیار مبهم و برای مدت های طولانی جزو یکی از معماها بوده است. ولی به تدریج این اشکال تیره و مبهم در شب های آسمان، به دو بخش مجزا طبقه بندی شدند. اینها همان اجرام منتشر کننده نور هستند و گرما و اشتعال موجود ناشی از دمای بالای اتم هایی است که در ترکیب آن ها وجود دارند. بهترین نمونه این تشعشات اشعه گرمایی خورشید و ستارگان و اجسام دیگری هستند که عمدتاً از ستارگان ترکیب یافته اند. مانند کهکشان راه شیری و دیگر کهکشان ها و خوشه های کروی ستارگان.
عنوان مقاله [English]
Astronomical Imaginations
نویسنده [English]
- Fatemeh Razi'ee
Master of Human Geography
چکیده [English]
Astronomical reflections are indeed stories of astronomical optical (visible through emitting light) bodies which are extinguished, leaving behind only a nice memory. In this chapter, we deal with a type of telescope-based astronomy which is not possible to practice with naked eyes.
It concerns the images of nebulae, a continuous and attractive cloud which indicates the presence of dark objects in space which we are not aware of. First astronomers equipped with telescope observed unclear and expanded objects among the stars which they named nebula (Latin word for dark parts of clouds). Even before telescope, the Andromeda nebula and Magellanic Clouds had been observed by naked eyes as enigmatic permanent spots with a weak light. An example of the most famous and largest nebulae-like or expanded forms is the Milky Way. This galaxy is very ambiguous, and has been a mystery for long. However, these dark and ambiguous shapes in nocturnal sky were gradually classified into two separate parts. These are the same masses which radiate light and heat due to high temperature of atoms that constitute them. The best example of such radiations is the Sun’s ray and other stars and objects formed by stars, such as the Milky Way and other galaxies and spherical star clusters.
)