نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار دانشگاه امام حسین(ع)

چکیده

نیروهاى نظامى درحال حاضر فعالیتهاى خود را به فضاى نزدیک محدود مى‏ نمایند و در همین فضاى نزدیک زمین است که به اجراى مأموریتهاى حساس و مهم شناسایى، مراقبت، دستیابى به هدف، ردیابى، مخابرات، ناوبرى، هواشناسى، فعالیتهاى پزشکى، مأموریتهاى رسیدگى و تحقیق در محیطى کاملاً متفاوت از زمین، دریا یا هوا دست مى‏ زنند. عوامل مختلف جغرافیایى در فضا مفهوم متفاوتى را پیدا مى‏ نمایند. از اینرو هرگونه فعالیت فضایى مستلزم آشنایى مفاهیم موردنیاز مانور در محیط مدل سازى است .

عنوان مقاله [English]

An Introduction to Military Geography (Part XIX)

نویسنده [English]

  • Seyyed Yahya Safavi

Assistant Professor, Imam Hosein University

چکیده [English]

Military forces currently limit their activities to near-space, and it is in this very near-space that critical missions such as identification, precautionary missions, target achievement, tracking, telecommunications, navigation, meteorology, medical activities and investigation and research missions are conducted in an environment completely different from land, sea or air. Different geographic factors assume different meanings in space. Therefore, any space activity requires familiarity with concepts required for maneuvering in the modeling environment.

1- Collins John M: Military Geography Brasseys, Washington, 1998, PP 137-151.
2) صفوى، سیدیحیى، اصول و مبانى جغرافیاى نظامى، در دست انتشار.